A zünftigä Schofkopf.

Im Wirtshaus,durt im gold'na Lowm

ihr gut'n Leut is durt ein Läm.

Do traff'n sich vier ältra Herrn,

die spieln an schöna Schofkopf gern.

Sie ham sich an än Tisch gäpaart,

un wölln heit mol an saftigen kart.

Du bist da jüngst, drum gibst du a,

die annären kumma noch dir dra.

Schnall werd gämischt un gleich ausgäm,

un scha geht a ä lustig's Läm.

Da erscht da segt ganz wohlbehalten,

ich spiel, zwar mit dä Alt'n.

Doch scha hualt aus da klena Fritz,

und schreit mit lautä Stimm,ich spritz.

Dann dritten peitscht die Sprützen auf,

vä Wut schreit da, nuch ena drauf.

Da viert da is scha aus'n Haus,

du bist da erscht, los schnall tu raus.

Die erschta Kart'n fliegt gleich auf,

un scha liegen die annern drauf.

Da guta Fritz da hot gelacht,

ä hot dann erschten Stich gämacht.

Sua geht dös immä zu, rund rüm,

un jeda möcht dös Spiel gäwinn.

Un wenn dös Spiel is endlich aus,

do ziealt mä seina Kart'n aus.

Da e da lacht, reibt sich die Hend,

zahln mußt mei Freund, denn süßt werscht fpend,

Sua geht dös immä hie un ha,

un zwischendurch, do trinkt mä a.

A Seidla van dann gut'n Bier,

wenn länger dauert, wern's a Vier-

Doch Freund bist du als Kiwitz durt,

so rot ich dä, sog bluas ke Wurt.

Die Kartä wern süst ganz väwirrt,

un am Schluß grigsta ena g'schmiert.

Auf e mol segt da e' Herz sticht,

die anärn drei verzerrn ihr Gsicht,

doch enä hot na Angst gämacht,

tu nä mol raus,wos kümmt werd g'schlacht.

Un wies ä paarmol rüm is ganga,

ham sa dann Spieler in die Zanga.

Jetzt spielt a aus, ä wäs net wie,

un schmeist einfach a Kar'tn hie.

Dei Krüppl do, dös wär gälacht,

da hot scha öfft ken Stich gämacht.

Mit öla Wucht da e schlecht drauf,

dös die Bierglesä hüpfen auf.

Dös Gald in dä Kartschüss'l dinn,

fliegt in dä ganzen Wirtschaft rüm.

Doch dös hat ken wos ausgämacht,

a jedä segt, mir hams doch g'schaft.

Da Spielä schimpft, ihr gricht ke Gald,

weil ihr künnt euä Maul net ghalt.

Wenn du net g'sogt hest, da werd g‘schlacht,

hett ich an Stich nuch mär gämacht.

Doch dös nutzt nex, a muß bäzohl,

sie sogn‘s na zum letztenmol.

Die Wirtshausuhr schlägt Mitternacht,

die letzta Rund'n werd. gämacht.

Da e da segt zum annärn noch,

a schöna Schofkopf war dös doch.

Na gen sa hintern Ruatenbärg,

da Fritz strahlt wie a Gartenzwerg.

für dann wars heit a prima Gschäft,

a hot sa ölla drei gäräft.

Gemünda 1961.

Franz Fischer.

 zurück