Da Bulldogschreck.

Es war a ziemlich warma Tog,

un ich mißt meina Kühla Plog,

die Viechä ham mich zwar gereut,

jedoch wos nützts ihr guten Leut,

kenn Bulldog hob ich net im Haus,

drüm muß ich mit die Kühla naus.

Un wenns a immer langsam geht,

so ho ich doch do dra mei Freed.

Ä Födla Mist lod ich mä auf,

un fahr dä siaholzgass mit nauf.

Doch wie ich ziemlich dinna war,

da kümmt a scha a Bulldog ah.

Da kümmt van hinten a gerennt,

un gfarn is da mä denkt dös brennt.

Doch wie da mich auf emol sieht,

a schnall an seina Bremsen sieht,

un fengt a gleich dös schimpfen a,

geh zu treib deina Viechä ah.

Doch dös hat mir nex ausgemacht,

ich ha na bluas nuch ausgelacht.

Ich konnt ja a net ausgeweich,

vä lautä Ranga, lautä Bärg.

Schau wdä schreist, fahr zu, fahr zu,

doch dös brengt mich net aus dä Ruh.

Ich ho gedacht, schimpf du ruhig zu,

ich ho ja soviel Racht wie Du.

Die Hauptsach du bist hintä mir,

un hüm un düm kasta net für.

Doch meina Küh ham Halt gemacht

Un ham ihr Notdurft erscht vollbracht.

Ä langa Zeit war scha väganga,

bis mir warn hausen aus dä Zanga.

Da Bulldogbauer gibt Vollgas,

sei Gsicht dös wa vä Wut ganz blass.

Ich war net lang am Acker durt,

do mußt ich a scha wiedä furt.

Denn äs fengt gleich dös rägnä a,

gleich spann ich meine Kühla a,

un setz mich auf mein Wogen drauf,

mit hüa hot gings seinen Lauf.

Doch in dä Gass sua in dä Mittn,

fengts a scha widä a zu tüt’n

scha widä kümmt da Bulldog a

un is scha ziemlich a mä dra.

Da Teifl hual die Lumperei,

denn a ka wiedä net vorbei.

Gerägnet hots in Strömen dann

Un mir hot bluas geräut mei Gspann.

Doch wie mä raus warn aus dä Gass,

do warn mä ölla patschät nass.

Da Bulldogbauer schreit mich a,

ich ka däs gsog, fahr bluas näm nah.

Ihr Kühbauern ihr söllt doch freck,

wenn mä euch sitt, gricht mä an Schreck.

Kaum hot äs gsocht, na werts na klar,

dös ah amol kühbauer war.

Gemünda 1959.

Franz Fischer.

 zurück